Dag 10: van Boekarest naar Istanbul

De dag begon met een verontrustend telefoontje van mijn zus: onze pa was 's nachts met spoed opgenomen ivm hevige buikklachten. Het bleek te gaan om verklevingen en een stukje darm dat was afgestorven. Omdat hij veel littekenweefsel in zijn buik heeft, zou het een gecompliceerde operatie worden. Pas tegen de avond werd hij geopereerd. Het afgestorven stuk is weggehaald net als een aantal (niet alle) verklevingen. Het is goed verlopen, gelukkig! 

De reis begon dus niet echt ontspannen. Boekarest-Alkmaar ligt dan opeens heel ver uit elkaar...... Toen we incheckten in de trein, bleek het treinstel kapot te zijn. We hadden geen elektra, dus geen airco en ook geen stopcontacten om eea op te laden. Gelukkig was er een extra treinstel aangekoppeld, met airco, waar we overdag in konden zitten. Tegen de avond werd het in de slaapcoupees gelukkig koeler. Het was een reis van bijna 24u, maar dit kwam ook door de vele douane checks: een uur aan de Roemeense kant, 2x een uur aan de Bulgaarse kant en zeker 2,5u aan de Turkse kant van de grens. Rond 03.00u moesten we, met bagage, de trein uit voor controle bij de Turkse grens. Er was één douanier bij de paspoortcontrole en één bij de scan van de bagage. Alle jongeren werden apart gezet en, zoals we begrepen, ondervraagd. Gelukkig mochten Luc en Anne doorlopen omdat we als familie reizen. Toen we weer net in slaap waren gevallen, kwam om 06.00u de zoveelste ticketcontrole😞

onbekend station, waar we om onbekende reden 1,5 stil stonden.

Het uitzicht onderweg was weer erg mooi!

We zijn na een lange rit eindelijk op de plaats van bestemming aangekomen!